In 1919 hadden de besturen van de R.K. Werklieden-vereniging “Eendracht maakt sterk” en de R.K. Boerenbond samen met het kerkbestuur van de parochie H. Caecilia de behoefte vastgesteld aan een verenigingsgebouw.
Een mooie gelegenheid om het plan te verwezenlijken deed zich voor toen de midden in het dorp gelegen smederij annex café van Peer van Brussel openbaar werd geveild. Men kreeg de financiering van aankoop en verbouwing rond en het kerkbestuur stelde zich garant voor een sluitende exploitatie. In 1963 werd door een grote brand de toneelzaal volledig in de as gelegd. De brandweer stond machteloos.

De goegemeente dacht dat er nu vlug een nieuw gebouw zou zijn, maar dat viel even tegen.Inmiddels was de beheerscommissie omgebouwd tot Stichting Dorpscentrum Veldhoven in oprichting. Deze stichting i.o., in 1960 reeds begonnen met de voorbereiding van een nieuw dorpshuis, had in 1961 het beheer van d’n Bond overgenomen. Na de brand in 1963 werd het overblijvende deel opgeknapt en bestemd tot jeugdcentrum. De exploitatie kwam (tot 1978) in handen van Stichting Jeugdbelangen van de parochie H. Caecilia, tegen vergoeding van de vaste lasten. Het werd een bloeiend centrum. Zo zelfs dat in 1965 flink moest worden uitgebreid. Omdat het slechts een tijdelijke zaak zou zijn werd dat gedaan in hout ( aanbouw twee verbouwde Zweedse woningen ).
Inmiddels kon het bestuur van de Stichting Dorpscentrum i.o. zich geheel wijden aan de nieuwbouw, toen nog niet wetende dat het zo’n lijdensweg zou worden.Na diverse onderhandelingen met de gemeente, ministerie en  inspecteur lager onderwijs werd eind van 1973 overeenstemming bereikt over de huidige plek. Door de eisen van het ministerie was het gebouw zodanig ingekrompen, dat het op een klein stukje grond gemakkelijk kon. Architect Vermeulen leverde in februari 1974 een geheel nieuw ontwerp aan. Maar ook met dit sterk verkleind gebouw kon het ministerie niet instemmen en weer werd er eindeloos onderhandeld.

Zo ontstond het bestekplan 1976, dat door het Rijk werd afgekeurd.In november 1977 was het eindelijk zover, dat het ministerie met de tekeningen kon instemmen, maar toen kwam de klap op de vuurpijl. We hadden zolang moeten onderhandelen dat intussen de rijkssubsidie-regeling van gemeenschapshuizen was ingetrokken. De gemeente had het volste begrip. Indien  de stichting het bestaande gebouw aan de Dorpstraat zou inbrengen, zou een subsidie worden verleend voor de totale stichtingskosten van het nieuwe gebouw ( geraamd op f 800.000,00 ). Toen was de zaak snel beklonken. Eind 1977 konden we aan de slag en in 1978 werd de nieuwbouw opgeleverd.
De naam leverde geen moeilijkheid op. Het bleef “d’n Bond”, zoals ook het oude gebouw werd genoemd. Om de verbondenheid oud-nieuw te accentueren werd 1 m2 steen uit het oude gebouw gehaald en in het nieuwe gebouw ingemetseld rechts naast de entree.
De aannemer was het Bouwbedrijf Verspaandonk.Deze aannemer heeft ook de latere uitbreidingen ( 1983 Dommelzaal; 1991 Doolhof en 1995 Pinkgieter ) gerealiseerd.

Op 28 oktober 1978 was de officiële opening door burgemeester G.L. Elsen.